ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ | ਮੰਗਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਕ ਡਰਿੱਲ ਹੋਏ। ਕਈ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾਪ੍ਰਵਾਹੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਕਸੀਜਨ ਪਲਾਂਟ ਬੰਦ ਪਿਆ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਕਸੀਜਨ ਪਲਾਂਟ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਜਲੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੈ। ਭਾਵ ਸਰਕਾਰ ਭਾਵੇਂ ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ, ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਬਰਾਬਰ ਹਨ। ਖੈਰ, ਫਿਲਹਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਤੈਅ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰ ਕੋਈ ਗਾਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਕਿ ਇਹ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਠੀਕ ਰਹੇਗਾ।
ਦਰਅਸਲ, ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਹਾਂ, ਉਵੇਂ ਹੀ ਸਾਡੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਹਨ। ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕੋਰੋਨਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਮਾਸਕ ਕੱਢ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੋਰੋਨਾ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਵਧੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਘਰ ਦੇ ਕੋਨੇ-ਕੋਨੇ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ੀ ਲਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਤਿਆਰੀ ਮੰਗਲਵਾਰ ਦੀ ਮੌਕ ਡਰਿੱਲ ਜਾਂ ਰਿਹਰਸਲ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ। ਲਾਪਰਵਾਹੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈਆਂ ਸਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ਉਂਝ ਮੰਗਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ‘ਚ ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ 157 ਨਵੇਂ ਮਰੀਜ਼ ਦਰਜ ਹੋਏ ਹਨ। ਸਰਗਰਮ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 3400 ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਕੋਲਕਾਤਾ, ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਹਵਾਈ ਅੱਡਿਆਂ ‘ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਇਕ-ਦੋ ਮਰੀਜ਼ ਮਿਲ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਫ਼ੀਸਦੀ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਕੋਰੋਨਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਚੀਨ ਨੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਹੈ।
ਜਿਨਪਿੰਗ ਨੇ ਖੁਦ ਇੱਥੇ ਕੋਰੋਨਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਨਾਜ਼ੁਕ ਦੱਸਿਆ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮਦਦ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ।
ਬੀਜਿੰਗ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲ ਇਨ੍ਹੀਂ ਦਿਨੀਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਪਏ ਹਨ। ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਥਾਂ ਨਹੀਂ। ਦਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੈ। ਹਰ ਪਾਸੇ ਲੰਬੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਲੱਗ ਗਈਆਂ ਹਨ।
ਮਾਹਿਰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 10 ਲੱਖ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਭਾਰਤ ‘ਚ ਚੀਨ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਸਰਕਾਰਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਮਾਸਕ ਲਗਾਉਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਲਾਕਡਾਊਨ ਵਰਗੀ ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਨਵੇਂ ਸਾਲ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਦੇਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਾਡੇ ਨੌਜਵਾਨ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
