ਜਲੰਧਰ/ਕਪੂਰਥਲਾ | ਲੀਬੀਆ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਪੰਜਾਬ, ਹਿਮਾਚਲ ਅਤੇ ਬਿਹਾਰ ਦੇ ਲੋਕ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਨ ਪਰ ਜੇਕਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰਾਲੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਭਾਰਤ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕ ਜ਼ਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਗੇ, ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ। ਵਾਪਸ ਆਓ ਭਾਰਤੀ ਏਜੰਟ ਨੇ ਬੇਨਗਾਜ਼ੀ, ਲੀਬੀਆ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਐਲਸੀਸੀ ਸੀਮਿੰਟ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰ ਮੁਹੱਈਆ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਏ ਸਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ $3,000 ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਲੀਬੀਆ ਦੇ ਬੇਨਗਾਜ਼ੀ ‘ਚ ਐਲਸੀਸੀ ਸੀਮਿੰਟ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਬੰਧਕ ਬਣਾਏ ਗਏ ਹਿਮਾਚਲ ਅਤੇ ਬਿਹਾਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਤਾਂ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਖਾਣਾ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪੀਣ ਲਈ ਪਾਣੀ। ਹਾਲਾਤ ਇਹ ਬਣ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਕਈਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਆਪਣੀ ਜੀਵਨ ਲੀਲਾ ਸਮਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਬੰਧਕ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮਾਂ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਲੀਬੀਆ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਏ ਪਿੰਡ ਨੂਰਪੁਰ ਰਾਜਪੂਤ ਜ਼ਿਲਾ ਕਪੂਰਥਲਾ ਦੇ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਡਰਾਈਵਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਲਈ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਦਸੰਬਰ ਵਿੱਚ ਦੁਬਈ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਦੁਬਈ ਪਹੁੰਚਦਿਆਂ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਥੀਆਂ ਸਮੇਤ ਲੀਬੀਆ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਲੀਬੀਆ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਐਲ ਸੀ ਸੀ ਸੀਮਿੰਟ ਫੈਕਟਰੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਜ਼ਮੀਨ ਖਿਸਕ ਗਈ। ਨਾ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਲਈ ਥਾਂ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ, ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਾਂਡੇ ਅਤੇ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਸਮਾਨ ਲੈ ਗਏ। ਕਈ ਦਿਨ ਬਾਸੀ ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ। ਫੈਕਟਰੀ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਭੁੱਖਾ ਪਿਆ ਰਿਹਾ।
ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕਰੀਬ 18 ਘੰਟੇ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਇਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਕੁੱਟਮਾਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਾਮਰੇਡਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਸਾਰੇ 3-3 ਹਜ਼ਾਰ ਡਾਲਰ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦੇ ਗਏ ਹਨ। 3-3 ਹਜ਼ਾਰ ਡਾਲਰ ਦੇ ਦਿਓ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਚਲੇ ਜਾਓ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ ਤੇ ਕੰਮ ਵੀ।
ਲੀਬੀਆ ਤੋਂ ਪਰਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਹਾਲਾਤ ਅਜਿਹੇ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਕਿ ਨਰਕ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ।
